گاهی یک سنجاقک به تو دل میبندد و تو هر روز سحر؛می نشینی لب حوض تا بیاید از راه،از خم پیچک نیلوفرها روی موهای سرت بنشیند یا که از قطره آب کف دستت بخورد گاه یک سنجاقک همه معنی یک زندگی است.

آهسته گفت: خدانگهدارت و در را بست و رفت … آدمها چه راحت مسئولیت خودشان را به گردن “خدا” مى اندازند…!

دریا همیشه از من دلگیر است ! چون بزرگى دل عزیزانم را به رخ او میكشم…

گوشه تا گوشه ى صحرا بخواب و نهراس ، گرگ ها خاطرشان هست كه آهوى منى

حسادت نكن…! این كه بعد از تو بغل گرفته ام … زانوى غم است!

به سلامتى رفیقى كه تو رفاقت كم نزاشت ولى کم برداشت تا رفیقش كم نیاره

تسبیح میشوم زیر انگشتانت ! دانه دانه میرانى ام ،تا خودت را بالا ببرى..

چه بگویم كه ضربه ى آخر را  “خدایم” زد!!! آن زمان كه براى رفتنت استخاره كردى و “خوب “آمد …

مترسک گفت: اى گندم تو شاهد باش مرا براى ترساندن آفریدند اما من عاشق پرنده اى بودم كه از گرسنگى مرد…!!!

یادت باشه که دل تخته سیاه نیست که هرکی اومد روش بنویسه وهرکس هم رفت بشه اسمشوپاک کرد.

محبتت چشمه ایست   ازجنس نور””…” هم ارادت، هم سلام از راه دور””.

مات به حركتی میگن كه شاه بااون عظمتش نمیتونه كاری كنه مات مرامتم.

بهش گفتم حقیقت رو بگو تا روشن شم ؛ولى وقتى حقیقت رو گفت: كلا خاموش شدم

همبازى هایمان را تا وقتى دوست داریم ، كه خوب مى بازند!

چقدردراشتباهند-آنانكه به جاى ساده گرفتن زندگى آن راسرسرى می گیرن

عشق یعنی گم شدن، پیدا شدن/عشق یعنی غرق در رویا شدن/عشق یعنی حسرت دیدار تو/عشق یعنی من شوم بیمار تو.